Tag: fungicydy

Wśród specjalistów panuje przekonanie, że rzepak buduje plon jesienią, dlatego kluczowe jest jego właściwe przygotowanie do sezonu zimowego. Okres jesienny, w uprawie rzepaku ozimego wiąże się z koniecznością realizacji kilku istotnych punktów w technologii prowadzenia, które pozwalają na zachowanie jego kondycji, zdrowotności oraz zdolności do efektywnego plonowania.

Zimowanie rzepaku – od czego zależy

Optymalny termin wysiewu jest jednym z najważniejszych czynników, który determinuje wysoki plon. Często za sprawą dobrej pogody rolnicy starają się przeprowadzać wysiew dopiero na początku września. W trakcie planowania uprawy – poza temperaturą i szansą opadów – warto zwrócić zatem uwagę również na długość dnia.

Czynniki te są istotne, szczególnie ze względu na to, że kondycja rzepaku i jego zdolność do zimowania zależy w znacznym stopniu od siły jego korzenia. Stożek wzrostu ma możliwości regeneracji dlatego nawet, gdy zostanie uszkodzony, to nie musi wiązać się to z dużymi stratami – w przeciwieństwie do przemrożenia samego korzenia. Z tego też powodu roślina z odpowiednio wykształconą szyjką korzeniową jest w stanie zapewnić efektywny plon.

W tym kontekście ważna staje się odpowiednia strategia zarówno samego wysiewu, jak też regulacji rzepaku i jego ochrony.

Kompleksowa jesienna regulacja i ochrona rzepaku – fundament dobrych plonów

W praktyce ochrona rzepaku polega najczęściej na trzech rodzajach zabiegów, do których wykorzystywane są dwa rodzaje środków:

• regulatory wzrostu;
• środki zwalczające choroby;
• ochrona przed szkodnikami.

Regulatory wzrostu pozwalają odpowiednio przygotować roślinę do zimy, poprzez ograniczenie rozwoju liści. Druga z metod związana jest ze stosowaniem fungicydów zwalczających określone choroby, jak zgniliznę suchą, czy czerń kapustnych. Trzecia forma dotyczy odpowiedniego zaplanowania użycia insektycydów.

Więcej informacji o naszej ofercie w zakresie regulatorów wzrostu, fungicydów i insekcydów znajdziesz tu:

Skracanie rzepaku w praktyce – kiedy i czym skracać?

Odmienne właściwości fizyczno-chemiczne gleby, czy też występujące pod koniec wegetacji opady to jedne z kilku przyczyn, które mogą powodować nierównomierny wzrost rzepaku. W efekcie rolnicy, w celu zabezpieczenia plonu powinni dobierać odpowiednie strategie i narzędzia jego regulacji.

Skracanie rzepaku pozwala na ograniczenie rozwoju liści jesienią, pozwalając tym samym na rozwój korzeniowej części rośliny. W efekcie jest ona w stanie zakumulować w korzeniu więcej składników odżywczych, dzięki czemu na wiosnę może wytworzyć więcej kwiatów, zapewniając więcej ziarna.

W procesie skracania rzepaku jesienią, ważny jest odpowiedni termin realizacji zabiegu. Zależy on od wielu czynników, jednak przyjmuje się, iż następuje on fazie rozwoju między 4 a 6, maksymalnie 8 liściem. Warto też pamiętać, że w czasie ciepłej jesieni, może okazać się konieczne powtórne wykonanie zabiegu.

Skuteczna ochrona rzepaku ozimego przed chorobami – na czym polega?

Rzepak ozimy narażony jest na wiele rodzajów patogenów, które mogą rozwinąć się w choroby wpływające na ilość i jakość plonów. W skrajnych przypadkach, brak odpowiednio wczesnej reakcji może prowadzić nawet do konieczności likwidacji plantacji. W okresie jesiennego wzrostu, najczęściej w fazie między 4 a 8 liściem rzepak staje się już narażony na groźne patogeny. Zagrożenie zwiększa również ciepła i wilgotna jesień, ponieważ to właśnie takie warunki są najkorzystniejsze do rozwoju różnego rodzaju grzybów. Współcześnie, do najpowszechniejszych chorób rzepaku należą między innymi:

• sucha zgnilizna kapustnych;
• czerń kapustnych;
• szara pleśń.

Faza zagrożenia patogenami jest więc zbieżna z momentem, w którym należy stosować regulatory wzrostu. Sprawia to, że zabiegi najczęściej są ze sobą łączone, również poprzez zastosowanie jednego środka. Wśród przykładów może znaleźć się Dovvo 375 SC, czyli fungicyd oraz regulator wzrostu w jednym, w formie koncentratu stężonej zawiesiny.

Szkodniki w rzepaku – jak je zwalczać?

Kolejna grupa zagrożeń dla rzepaku ozimego to szkodniki. Mszyce, pchełka śmietka, czy pchełka rzepakowa, podobnie jak choroby mogą prowadzić do obniżenia wielkości i jakości plonu, a w skrajnej sytuacji nawet do likwidacji uprawy. Kluczowym zadaniem w procesie ochrony rzepaku jest zatem systematyczna kontrola plantacji, w czym pomocna bywa metoda tzw. żółtych pojemników. Dzięki ich wystawieniu na pole, możemy ocenić, jaka jest liczebność szkodnika, a także jakie zagrożenie się z nim wiąże.

---

Rzepak a chwasty – jak wyeliminować ryzyko?

Poza nierównomiernym wzrostem, chorobami i szkodnikami, zagrożeniem dla każdej plantacji mogą być chwasty. W tym przypadku również należy postawić przede wszystkim na monitorowanie uprawy. Pozwoli to szybko oszacować z jakim rodzajem chwastu i w jakiej skali mamy do czynienia. Odpowiednio szybkie zastosowanie środków herbicydowych pozwoli na wyeliminowanie ryzyka zniszczenia plantacji. Do wyboru  w tym zakresie mamy zarówno preparaty stosowane doglebowo, jak i nalistnie. Wybór zależy od wielu czynników, szczególnie rodzaju gleby, uprawy, a także zagrażających jej chwastom.

---

---

---

Inne środki ochrony znajdują się pod linkiem:

Należy pamiętać, że w pierwszej kolejności specjaliści wskazują, na próbę zastosowania odpowiednich metod agrotechniki. W przypadku, gdy jednak charakter zagrożenia wymaga bardziej radykalnych działań, to przed użyciem chemicznych środków ochrony roślin należy zapoznać się z zaleceniami producenta.

Jak nawozić rzepak ozimy?

O wysoki plon rzepaku należy zadbać już jesienią, ponieważ odpowiednio wykształcona rozeta (5-6 liści) i gruba szyjka korzeniowa (1-3 cm średnicy) zapewnia dobre przezimowanie roślin i szybkie ruszenie z wegetacją na wiosnę.

Więcej o nawożeniu przeczytasz tu: